Δεκέμβριος 

Καλό Μήνα

Χρόνια Πολλά σε Όλες κ Όλους που Γιορτάζουν το Μήνα Αυτό

Καλά Χριστούγεννα Για Όλες κ Όλους

Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης ή Χριστουγεννάρτς (ποντιακά) ή Σινιντρέ(Αρβανίτικα) είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο και είναι ένας από τους 7 μήνες με διάρκεια 31 ημερών. Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν ο 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό ενώ την 22 Δεκεμβρίου μπαίνει επισήμως ο Χειμώνας και ξεκινούν οι χιονοπτώσεις. Γι’ αυτό, άλλωστε ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς». Τα λουλούδια του Δεκεμβρίου είναι ο νάρκισσος και ο ελαιόπρινος. Οι ζωδιακές πέτρες του είναι τουρκουάζ, λάπις λάζουλι, ζιρκόνιο και τανζανίτης. Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο. Ο Δεκέμβρης πάντα ξεκινά την ίδια μέρα της εβδομάδας με τον Σεπτέμβριο.

Εορτές Λαογραφία

Στο καλαντάρι του λαού μας ο Δεκέμβριος θεωρείται ιδιαίτερα «γιορτινός» λόγω των πολλών θρησκευτικών εορτών του όπως του Αγίου Διονυσίου στις 17 του μήνα. Ο Δεκέμβρης ονομάζεται, μεταξύ άλλων, και «κυρ Λευτέρης» από την γιορτή του αγίου Ελευθερίου στις 15 του μήνα που χαρίζει «καλή λευτεριά» στις έγκυες γυναίκες. Στης αγίας Άννας, στις 9 του μήνα, «η μέρα παίρνει ανάσα», ενώ στις 12, στην εορτή του αγίου Σπυρίδωνα «η μέρα παίρνει ένα σπυρί», αρχίζει δηλαδή να μεγαλώνει.

Στις αρχές, όμως, του μήνα έχουμε τα «Νικολοβάρβαρα» οπότε «κάνει νερά και χιόνια» όπως λέει ο λαός μας, ενώ οι ναυτικοί συμπληρώνουν: «Τ’ αϊ-Νικολοβάρβαρα, κατεβασιές και χιόνια, μπουράσκας και τελώνια». Για τον χειμώνα γίνεται και η εξής αναφορά: «Αν τ’ Αγιού Φιλίππου λείπω, τ’ Άγια των Αγιών δε λείπω, κι αν λείπω τ’ Άγια των Αγιών τ’ Αϊνικολοβάρβαρα είμαι εδώ». Άλλες παρόμοιες παροιμίες αναφέρουν επίσης ότι «Η αγία Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), ο αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο αϊ-Νικόλας παραχώνει». Σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη:

«...οι γιορτές της αγίας Βαρβάρας, του αγίου Σάββα και του αγίου Νικολάου (4,5 και 6 Δεκεμβρίου) παρουσιάζουν μια αγιωνυμική ενότητα. Ενότητα χρονική, που δημιουργείται από τις συνήθως ακραίες καιρικές συνθήκες τις μέρες αυτές: "Τ’ Αγιονικολοβάρβαρα, ή βρέχει ή χιονίζει", λέγουν στηΣίφνο. Την κλιμακωτή επέλαση του κρύου εκφράζει παραστατικά και ο ποντιακός λόγος: "άε-Βάρβαρα φύσα, άε-Σάββα βρέξαν, άε-Νικόλα σόντσον (χιόνισε)". Υπάρχουν όμως και αντίθετες δοξασίες, ότι τότε μπορεί να επικρατεί και καλοκαιρία: "Τα Νικολοβάρβαρα κι οι τοίχοι βράζουν" (Χίος)».

— Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης

Συνέχεια….

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82

Νικηφόρος Λύτρας

Ο Νικηφόρος Λύτρας (Πύργος Τήνου 1832 – Αθήνα 13 Ιουνίου 1904) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους και δασκάλους της ζωγραφικής κατά τον 19ο αιώνα. Θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Σχολής του Μονάχου και πρωτοπόρος στην διαμόρφωση της διδασκαλίας των Καλών Τεχνών στην Ελλάδα. Η πολυσήμαντη τέχνη του καλύπτει τα τρία τέταρτα του πρώτου αιώνα της ελληνικής αναγέννησης.

Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Νικηφόρος Λύτρας ήταν γιος ενός λαϊκού μαρμαρογλύπτη, ο οποίος περιπλανήθηκε σ' όλες τις μεγάλες πόλεις τωνΒαλκανίων αναζητώντας την τύχη του και τελικά κατέληξε στην Τήνο. Ο πατέρας μετέδωσε στο γιο του τη μεγάλη αγάπη του προς την καλλιτεχνία και ο Νικηφόρος Λύτρας από μικρή ηλικία είχε εκπλήξει με το πλούσιο ταλέντο του όσους έτυχε να τον γνωρίσουν. Το 1850, σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, πήγε στην Αθήνα μαζί με τον πατέρα του και γράφτηκε στο Σχολείο των Τεχνών (η μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών). Στο Σχολείο των Τεχνών, σπούδασε ζωγραφική με δασκάλους τον Γερμανό διευθυντή της Σχολής, Λουδοβίκο Θείρσιο (Λούντβιχ Τιρς, Ludwig Thiersch), τους αδερφούς Μαργαρίτη και τον Ιταλό Ραφφαέλο Τσέκκολι (Raffaelo Ceccoli). Ο Θείρσιος συγκινημένος από το πρώιμο φούντωμα της καλλιτεχνικής ιδιοφυΐας του Νικηφόρου Λύτρα, τον πήρε υπό την ιδιαίτερη και πατρική προστασία του και τον καθοδήγησε με επιτυχία στο δρόμο της μεγάλης καριέρας. Με την αποφοίτησή του, το 1856, ο Νικηφόρος Λύτρας ανέλαβε να διδάξει το μάθημα της Στοιχειώδους Γραφής στο ίδιο ίδρυμα. Το 1860, με υποτροφία του βασιλιά Όθωνα, πήγε στο Μόναχο για να σπουδάσει στη Βασιλική Ακαδημία των Καλών Τεχνών και έτσι βρέθηκε στην καρδιά της ευρωπαϊκήςκαλλιτεχνικής ζωής. Την εποχή εκείνη, στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας ζωντάνευε ξανά ο αθηναϊκός 5ος αιώνας π.Χ.. Η τέχνη, που είχε πηγή τον αρχαίοκλασικισμό, βρισκόταν στην ακμή της. Μέσα σ' αυτή τη Σχολή και με δάσκαλό του τον Καρλ φον Πιλότυ (Karl von Piloty), ο οποίος ήταν βασικός εκπρόσωπος της ιστορικής ρεαλιστικής ζωγραφικής στη Γερμανία, ο Νικηφόρος Λύτρας ανέπτυξε στερεές ρίζες για την κατοπινή του εξέλιξη. Ο γαλατάς (1895). Λάδι σε καμβά, 53 εκ. x 37 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Το 1862, με την έξωση του βασιλιά Όθωνα, το ελληνικό κράτος διέκοψε την υποτροφία που του χορηγούσε, αλλά ο εύπορος βαρώνος Σιμών Σίνας, πρέσβης της Ελλάδας στη Βιέννη, ανέλαβε τα έξοδα των σπουδών του. Το καλοκαίρι του 1865, λίγο πριν αναχωρήσει για την Ελλάδα, συνάντησε τον φίλο του Νικόλαο Γύζη, που μόλις είχε φθάσει στο Μόναχο για να σπουδάσει και αυτός κοντά στον Πιλότυ. Μαζί με τον Γύζη επισκέφθηκαν εκθέσεις και μουσεία και πήγαν για λίγες ημέρες στις εξοχές του Μονάχου, σε γραφικά χωριά της Βαυαρίας.

Ο γαλατάς (1895). Λάδι σε καμβά, 53 εκ. x 37 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

Με την επιστροφή του στην Αθήνα, ο Λύτρας διορίστηκε καθηγητής στο Σχολείο Καλών Τεχνών, στην έδρα της Ζωγραφικής, την οποία κατείχε για 38 ολόκληρα χρόνια διδάσκοντας με υποδειγματική ευσυνειδησία και ζήλο. Το 1873, συντροφιά με τον Γύζη, έκανε ένα τρίμηνο ταξίδι στη Σμύρνη και τη Μικρά Ασία, όπου πλούτισε το ταλέντο του με ισχυρές και φωτεινές εντυπώσεις και με το ρυθμό ενός άλλου κόσμου. Εκεί προσπάθησε να γνωρίσει την επίδραση που είχε η Ανατολή πάνω στον κλασικισμό, ώστε να μπορέσει να μελετήσει το βυζαντινό ρυθμό που γεννήθηκε από την ένωση του κλασικισμού με την αραβική τέχνη. Τον επόμενο χρόνο (1874) πήγε πάλι στο Μόναχο και επέστρεψε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1875. Τον Σεπτέμβριο του 1876, μαζί με τον Γύζη, αναχώρησε και πάλι για το Μόναχο και τοΠαρίσι. Το 1879 επισκέφθηκε την Αίγυπτο και τον χειμώνα του ίδιου έτους παντρεύτηκε την Ειρήνη Κυριακίδη, κόρη εμπόρου από τη Σμύρνη. Τον επόμενο χρόνο γεννήθηκε το πρώτο από τα έξι παιδιά τους, ο Αντώνιος. Ακολουθούν τέσσερις ακόμα γιοι — ο Νικόλαος, ο Όθων, ο Περικλής και ο Λύσανδρος — και μία κόρη, η Χρυσαυγή. Ο γιος τουΝικόλαος έγινε κι αυτός ζωγράφος με πλούσιο και πολύ σημαντικό έργο. Ο Λύτρας εργάστηκε ευσυνείδητα και ως ζωγράφος και ως καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών και γνώρισε νωρίς την αναγνώριση και την δόξα. Οι ανεξάντλητοι θησαυροί της ψυχής του, η ευαισθησία και η ευρύτητα της καλλιτεχνική του ιδιοσυγκρασίας, έκαναν γόνιμη τη διδασκαλία του και τα αποτελέσματά της λαμπρά, δεδομένου ότι οι σημαντικότεροι καλλιτέχνες της νεότερης Ελλάδας υπήρξαν μαθητές του. Κοντά του μαθήτευσαν πολλοί ζωγράφοι, που αργότερα ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους και διακρίθηκαν, μεταξύ των οποίων ο Γεώργιος Ιακωβίδης, ο Πολυχρόνης Λεμπέσης, ο Περικλής Πανταζής, ο Γεώργιος Ροϊλός και ο Νικόλαος Βώκος. Πέθανε σε ηλικία 72 ετών το καλοκαίρι του 1904, μετά από σύντομη ασθένεια που εικάζεται ότι οφειλόταν σε δηλητηρίαση από τις χημικές ουσίες των χρωμάτων. Λίγους μήνες αργότερα, την έδρα του στο Σχολείο Καλών Τεχνών (Πολυτεχνείο), ανέλαβε ο παλαιός μαθητής του Γεώργιος Ιακωβίδης. 

Η Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη (1865).[1] Λάδι σε καμβά, 100 εκ. x 157 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CF%8D%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%82

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΛΥΤΡΑΣ

Έχει αποκληθεί από τους μελετητές « γενάρχης και πατριάρχης» της ελληνικής τέχνης ο Νικηφόρος Λύτρας, αυτός που είναι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο δημιουργός και δάσκαλος με καθαρά προσωπικές και γόνιμες διατυπώσεις. Γεννήθηκε στον Πύργο της Τήνου το 1832 και πέθανε στην Αθήνα το 1904. Με σπουδές στο Σχολείο των τεχνών τα χρόνια 1850-56 και δασκάλους του το Ludwing Thierch, τους αδερφούς Μαργαρίτη και το Raffaelo Ceccoli, θα αρχίσει πολύ νωρίς την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Θα συνεχίσει τις σπουδές του στο Μόναχο με υποτροφία της ελληνικής κυβέρνησης τα χρόνια 1860- 1865. Με το γυρισμό του στην Ελλάδα το 1865 θα διοριστεί καθηγητής στην έδρα της Ανωτάτης Ζωγραφικής της καλλιτεχνικής Σχολής του Πολυτεχνείου, δηλαδή του Σχολείου των Τεχνών, όπου θα διδάξει 38 ολόκληρα χρόνια ως τη χρονιά του θανάτου του το 1904. Για τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ο Λύτρας είναι μια από τις καθοριστικές φυσιογνωμίες της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής, με το εργαστήριο του, κέντρο κάθε είδους δραστηριοτήτων, με μαθητές και φιλότεχνους κοντά του, πάντα δημιουργός και δάσκαλος. Ο Λύτρας, επίσημος προσωπογράφος της υψηλής κοινωνίας της Αθήνας έχει φιλοτεχνήσει ολόσωμα μνημειακά πορτρέτα μελών των οικογενειών Σερπιέρη, Καυτατζόγλου, διευθυντών της Εθνικής Τράπεζας και άλλων επιφανών Αθηναίων, που συγκαταλέγονται στα πιο σημαντικά δείγματα της ελληνικής ζωγραφικής του 19ου αιώνα. Οι εικονιζόμενοι, άντρες και γυναίκες, με τα διακριτικά γνωρίσματα της υπεροχής τους, αγέρωχο ύφος, πλούσια ρούχα, επιβλητικό περιβάλλον, προβάλλονται εντυπωσιακά μέσα στο ζωγραφικό χώρο, ενώ ο ζωγράφος με ψυχογραφική διεισδυτικότητα τονίζει τα ξεχωριστά στοιχεία κάθε προσωπογραφούμενου. Σε μία άλλη κατηγορία περισσότερο εμπορικών προσωπογραφιών και οι αισθητικές αξίες των πινάκων είναι περιορισμένες.
Οι ηθογραφίες του Λύτρα, είδος στο οποίο θεωρείται εισηγητής, ανταποκρίνονται στην κυρίαρχη ιδεολογία της αστικής τάξης της εποχής και στο γενικό αίτημα για την απόδειξη της ιστορικής συνέχειας των Ελλήνων. Τα δύο ταξίδια του στην Ανατολή, στη Μ. Ασία το 1873 με το φίλο του Γύζη και στην Αίγυπτο το 1879, πλουτίζουν τους πίνακές του με ανατολίτικα θέματα, αραπάκια, φελλάχες, χότζες, στοιχεία του τόσο προσφιλούς στη Δύση ανατολισμού. Ο Λύτρας δούλεψε ευσυνείδητα και ως ζωγράφος και ως καθηγητής στο Σχολείο Καλών Τεχνών. Κοντά του μαθήτεψαν πολλοί ζωγράφοι, που αργότερα ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους και διακρίθηκαν, όπως ο Γ. Ιακωβίδης, ο Π. Πανταζής, ο Γ. Ρόιλος, ο Ν. Βώκος. Γνώρισε νωρίς την αναγνώριση και τη δόξα. Η παρουσία του στις καλλιτεχνικές εκθέσεις της Αθήνας, είτε ως εκθέτη είτε ως κριτή, υπήρξε συνεχής. Εκπροσώπησε της Ελλάδα, μαζί με τους διάσημους συναδέλφους του, στις Παγκόσμιες Εκθέσεις του Παρισιού του 1855, 1867, 1878 και της Βιέννης του 1873. Παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος το 1903.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΛΥΤΡΑ

1832 - Γέννηση του Νικηφόρου Λύτρα στο χωριό Πύργος της Τήνου. Ο πατέρας του, Αντώνιος Λύτρας, εργαζόταν ως λαϊκός μαρμαρογλύπτης.
1832/1850 - Περίοδος παραμονής στην Τήνο. Εκδήλωση της καλλιτεχνικής του έφεσης από μικρή ακόμα ηλικία.
1850/1856 - Ο Λύτρας σε ηλικία 18 ετών έρχεται στην Αθήνα. Φοίτηση στο τμήμα ζωγραφικής του Σχολείου Τεχνών στο Πολυτεχνείο.
1853/1855 - Ο Ν. Λύτρας βοηθός του Thiersch στην αγιογράφηση της ρωσικής εκκλησίας της Σωτήρας του Λυκοδήμου στην Αθήνα.
1850/1855 - Τακτικές διακρίσεις του Λύτρα σε ετήσιους διαγωνισμούς και εκθέσεις
1855- Εκθέτει έργο του στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι
1856/1858 - Ο Λύτρας μαζί με το Σπ. Χατζηγιαννόπουλο διδάσκουν στην Καλλιτεχνική Σχολή Ζωγραφικής το μάθημα της Στοιχειώδους Γραφής.
1860/1866 - Ο Λύτρας στο Μόναχο, στη βασιλική Ακαδημία των καλών τεχνών με υποτροφία της κυβέρνησης στα 28 του χρόνια.
1862 - Με την έξωση του Όθωνα διακόπτεται η υποτροφία που του έστελνε το κράτος. Ο εύπορος Βαρώνος Σιμών Σίνας, πρεσβευτής της Ελλάδος στη Βιέννη, αναλαμβάνει τα έξοδα των σπουδών του.
1865 - Συνάντηση στο Μόναχο με τον Νικόλαο Γύζη.
1865/1904 - Επιστροφή στην Αθήνα. Ο Λύτρας διορίζεται καθηγητής στο Σχολείο των Τεχνών, στην έδρα της Ανωτάτης ζωγραφικής, όπου παραμένει για 38 χρόνια.
1873 - Τρίμηνο ταξίδι με το Νικόλαο Γύζη στην Ανατολή και καταγραφή των εντυπώσεων τους σε σκίτσα και σπουδές.
1874 - Οι δύο φίλοι φεύγουν για το Μόναχο μέχρι τον Απρίλιο του 1875.
1876 - Ταξίδι του Λύτρα στο Μόναχο και στη συνέχεια μετάβαση στο Παρίσι μαζί με το Γύζη.
1879 - Ταξίδι στην Αίγυπτο. Το τελευταίο του μεγάλο ταξίδι.
1879 - Παντρεύεται την Ειρήνη Κυριακίδη, κόρη του Νικολάου Κυριακίδη, εμπόρου από τη Σμύρνη.
1880 - Ο Ν. Λύτρας και η ειρήνη Κυριακίδη αποκτούν το πρώτο από τα έξι παιδιά τους, τον Αντώνιο. Ακολουθούν ο Νικόλαος, ο Όθων, ο Περικλής, ο Λύσανδρος και η Χρυσαυγή.
1867/1903 - Συμμετοχή του Λύτρα σε εκθέσεις: Καλλιτεχνική έκθεση στην οικεία Μελά (1881), Διεθνείς εκθέσεις ( Παρίσι 1867, 1878, 1889, Παρίσι 1900 χάλκινο μετάλλιο για το « Σαρδελοπώλη» και το « Γαλατά», Βιέννη 1873, Μέγα Βραβείο), Πανελλήνιες στο Ζάππειο ( 1888, 1896), και εκθέσεις που οργανώνει τακτικά ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος « Παρνασσος» ( 1885, 1901, 1902, 1903.)
1904 - Ο Λύτρας πεθαίνει σε ηλικία 72 ετών μετά από σύντομη αρρώστια, που ίσως οφειλόταν σε δηλητηρίαση από χημικές ουσίες των χρωμάτων.
1909 - Μετά το θάνατό του επιλέχτηκε το έργο του, για να παρουσιαστεί στην έκθεση « Η σχολή του Piloty 1885-1886, στο Μόναχο στη γκαλερί Heinemann.
1933 - Μεγάλη αναδρομική έκθεση στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με 186 έργα του.

http://www.tinos.biz/culture/LITRAS.htm

Αρχαιολογικό Πάρκο Δίον ...ΤΕΙΧΟΣ

Δίον Αρχαιολογικό Πάρκο

http://www.ancientdion.org/

Οδηγίες https://www.google.gr/maps/dir/''/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF+%CE%94%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%93%CE%9F%CE%A1%CE%91/@40.1772712,22.4588863,13z/data=!3m1!4b1!4m8!4m7!1m0!1m5!1m1!1s0x135805b07867686b:0x8095d635ff573402!2m2!1d22.4932191!2d40.1772763

Δίον Πιερίας

Το Δίον (παλαιότερη ονομασία Μαλαθριά) είναι μεγάλος οικισμός του νομού Πιερίας με 1.336 κατοίκους (απογρ. 2001) και ανήκει στο Δήμο Δίου - Ολύμπου). Βρίσκεται σε υψόμετρο 30 μ., στα ερείπια του αρχαίου Δίου, 15 χιλιόμετρα νότια της Κατερίνης. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος του δήμου Δίου. Το δημοτικό διαμέρισμα έχει 2 οικισμούς, το Δίον και τα Πλατανάκια και 1.554 κατοίκους. Στον οικισμό Πλατανάκια έχουν εγκατασταθεί πρόσφυγες από την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η γεωργία (καπνά) και η κτηνοτροφία, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος και το Μουσείο του Δίου έχουν αναπτύξει και τουριστικά την περιοχή. Στο Δίον λειτουργεί κάθε χρόνο και Έκθεση Ψηφιδωτού στο Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ολύμπου. Από αθλητική άποψη, πρέπει να αναφερθεί η ύπαρξη του Ομίλου Φιλάθλων Δίου, με την επωνυμία "Ο Δίας".

Ιστορία

Το Δίον ήταν μια αρχαιότατη πόλη στρατηγικής σημασίας και μια από τις πιο φημισμένες μακεδονικές πολιτείες. Η γεωγραφική θέση του αρχαίου Δίου τοποθετείται στους ανατολικούς πρόποδες του Ολύμπου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η ομώνυμη κωμόπολη. Όπως μαρτυρούν ο Στράβωνας και ο Λίβιος, το Δίον «πόλις ουκ εν τω αιγιαλώ του Θερμαϊκού Κόλπου εστίν εν ταις υπωρείαις του Ολύμπου, αλλ' όσον επτά απέχει σταδίους». Η πρώτη γραπτή αναφορά στο Δίον είναι στον Θουκυδίδη, ο οποίος την αναφέρει ως την πρώτη πόλη από την οποία πέρασε ο στρατηγός της Σπάρτης Βρασίδας το 424 π.Χ. Η πόλη φαίνεται να ιδρύθηκε από τους Περραιβούς της Θεσσαλίας, προς τιμήν του Δία (σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο ιστορικός Δήμιτσας). Το όνομα της πόλης αποδίδεται στον Δία. Κάθε χρόνο γίνονταν τα «Δία», με κέντρο τον ναό του πατέρα των θεών. Στο Δίον τελούνταν και Ολυμπιακοί Αγώνες και επινίκιες εορτές και θυσίες.. Οι κάτοικοι του τόπου λέγονταν και Δίοι, Διείς και Διασταί. Ο πρώτος μήνας του μακεδονικού έτους ονομάστηκε Δίος. Η πόλη συνδέθηκε επίσης με τον Ορφέα, καθώς μία παράδοση αναφέρει ότι ο τελευταίος σκοτώθηκε από γυναίκες του Δίου και στον τόπο εκείνο τοποθετήθηκε πέτρινη υδρία με τα οστά του. Το Δίον έγινε εκπολιτιστικό κέντρο στα χρόνια του προοδευτικού βασιλιά Αρχέλαου της Μακεδονίας, ο οποίος επέλεξε την πόλη λόγω της σύνδεσής της με τη λατρεία των Μουσών και του Δία. Ο βασιλιάς αυτός κατέστησε την πόλη πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο στη Μακεδονία, εφάμιλλο με τους Δελφούς και την Ολυμπία. Έτσι, οικοδομήθηκαν ναοί, θέατρο, στάδιο, τείχη και τοποθετήθηκαν γλυπτά και αγάλματα. Ο Ευριπίδης, ο μεγάλος τραγωδός της αρχαιότητας, παρουσίασε στο θέατρο του Δίου τις «Βάκχες» του, τον «Αρχέλαο» και άλλα έργα. Ο Φίλιππος Β΄ οργάνωσε στην πόλη αγώνες, ευχαριστώντας τους θεούς για τη νίκη του στην Όλυνθο, την οποία κατάφερε να υποτάξει. Οι αγώνες αυτοί ονομάζονταν «Ολύμπια». Επίσης, στο Δίον θυσίασαν ο Φίλιππος και ο γιος του, Αλέξανδρος, μετά τη νίκη τους στη Χαιρώνεια το 338 π. Χ. Στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου το Δίον έχει σημαίνουσα θέση για τη Μακεδονία αλλά και για την Ελλάδα γενικότερα. Από εκεί ξεκίνησε ο στρατηλάτης την εκστρατεία του για την Ασία (μετά την καταστροφή των Θηβών, το 335 π. Χ. θυσίασε στο Δίον) και έστειλε στους ναούς του Δίου τους χάλκινους ανδριάντες των 25 νεκρών στη μάχη του Γρανικού, το 334 π. Χ. Επίσης οι Μακεδόνες στρατιώτες από την πόλη (ίσως οι απόμαχοι) ίδρυσαν ομώνυμη αποικία στην Δεκάπολη της Παλαιστίνης. Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο στρατηγός της Αιτωλικής Συμπολιτείας Σκόπας λεηλάτησε το Δίον και ο ναός του Δία πυρπολήθηκε. Μετά την υποταγή της Μακεδονίας και συνολικά της Ελλάδας στους Ρωμαίους η πόλη άρχισε να απολαμβάνει τη φιλελεύθερη πολιτική του Αυγούστου και ήταν ημιανεξάρτητη επαρχία (αποικία της Ρώμης), με δικό της νόμισμα και αυτοδιοίκηση. Έχουν βρεθεί νομίσματα με την επιγραφή «Ιουλία Αυγούστα του Δίου» (Colonia Julia Augusta Diensis). Την ίδια περίοδο η πόλη παρουσιάζει αξιόλογη εμπορική ανάπτυξη. Τα μνημεία και αγάλματα μεταφέρθηκαν στη Ρώμη. Αργότερα, οι Πιεριείς ασπάζονται τον Χριστιανισμό, όπως φαίνεται από τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής, που ήρθαν στο φως στο Δίον και τα οποία χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα. Το Δίον έγινε έδρα επισκοπής και επίσκοπος ήταν ο Παλλάδιος. Στα χρόνια του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου η πόλη ονομάζεται Δίος. Το 317, στη Σαρδική Σύνοδο, έλαβε μέρος και ο επίσκοπος του Δίου. Η Μαλαθριά, σύμφωνα με τον Τρύφωνα Ευαγγελίδη ^[1] , προήλθε από το μάραθρο, φυτό που ευδοκιμούσε στην περιοχή. Τον 14ο αιώνα το Δίον ακολούθησε την τύχη της υπόλοιπης Μακεδονίας και καταλήφθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι το κατέστρεψαν εντελώς. Στις αρχές του 19ου αι. τα ερείπια του Δίου είχαν χαθεί μέσα στην πυκνή βλάστηση και τα νερά. Ο Άγγλος συνταγματάρχης και περιηγητής Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ, που σταμάτησε στο Δίον την 21η Δεκεμβρίου του 1806, ήταν ο πρώτος που ταύτισε με βεβαιότητα τη θέση του αρχαίου Δίου και την έκανε γνωστή στην επιστήμη. Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται σε απόσταση 4 περίπου χιλιομέτρων από τη θάλασσα. Οι αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή ξεκίνησαν το 1928 και το 1973συνεχίστηκαν υπό την εποπτεία του καθηγητή Δημητρίου Παντερμαλή. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως το Ιερό της Ίσιδας και άλλων θεών της Αιγύπτου, τον μικρό ναό της Υπολυμπιδίας Αφροδίτης, το αρχαιότατο Ιερό της Δήμητρας, ελληνιστικό θέατρο της εποχής του Φιλίππου του Ε΄, ρωμαϊκό θέατρο του 2ου αιώνα, στάδιο, την έπαυλη του θεού Διονύσου με τα υπέροχα ψηφιδωτά, νεκροταφείο, καταστήματα, λίθινες στήλες (στο τέμενος του Δία), ωδείο, τείχη, μουσικά όργανα (όπως η ύδραυλις, ένα πνευστό μουσικό όργανο) και λουτρά. Στο Δίον λειτουργεί από το 1983 αρχαιολογικό μουσείο και σε αυτό εκτίθενται όλα τα ευρήματα του Δίου και της υπόλοιπης Πιερίας. Η επιλογή της θέσης του ιερού του Διός υπαγορεύτηκε από τα θεϊκά σημάδια. Ήταν τα κρυστάλλινα νερά που αναβλύζουν από πηγές και αιωνόβια δέντρα, τα οποία δέχονται τις συχνές ριπές των κεραυνών στη διάρκεια των καλοκαιρινών καταιγίδων. Ακολουθώντας την παράδοση, σύμφωνα με την οποία ο Δευκαλίων, βασιλιάς της Θεσσαλίας, είχε στήσει βωμό προς τιμήν του Δία στο Δίον, οι Μακεδόνες ανέδειξαν την πόλη σε θρησκευτικό κέντρο…….

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AF%CE%BF%CE%BD_%CE%A0%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82

Η Π.Α. γιορτάζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ

Ελευσίνα ...από Παλιότερη Ημέρα Γιορτής 

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ Π. Α. 

Καλές Πτήσεις σε Όλους τους Ιπταμένους

Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από τον Αρχηγό ΓΕΑ

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ

Αρ. Ανακ. 132/2015
Αθήνα, 7 Νοεμβρίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από τον Αρχηγό ΓΕΑ

Στο πλαίσιο της εορτής του Προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), το Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχος (Ι) Χρήστος Βαΐτσης, κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρουσία της Ηγεσίας της ΠΑ, καθώς και αντιπροσωπειών Αξιωματικών, Υπαξιωματικών, Αξιωματικών εν αποστρατεία, της Σχολής Ικάρων και της Σχολής Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας.

Αντισμήναρχος (Ι) Ιωάννης Τσιτούμης
Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΑ

Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από τον Αρχηγό ΓΕΑ

https://www.haf.gr/2015/11/katathesi-stefanou-sto-mnimeio-tou-agnwstou-s/

Η Π.Α. γιορτάζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ

Το επίσημο πρόγραμμα του εορτασμού του προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας, Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ανακοινώθηκε χθες από το ΓΕΑ.

Συγκεκριμένα από την Πέμπτη 5 έως και την Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015, πρόκειται να πραγματοποιηθούν οι ακόλουθες εκδηλώσεις στην Αθήνα και στις αεροπορικές βάσεις.

                Πέμπτη 5 έως και Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

• Μετασταθμεύσεις αεροσκαφών για εμπλουτισμό των στατικών εκθέσεων των Μονάδων

• Στατικές και φωτογραφικές εκθέσεις στις Μονάδες

• Εκδηλώσεις Αερολεσχών και Αεραθλητικών Σωματείων σε Αεροπορικές Βάσεις

• Πτήσεις αεροσκαφών άνωθεν ακριτικών νησιών

• Εθελοντική Αιμοδοσία

• Εκδηλώσεις επαγγελματικού προσανατολισμού για μαθητές Γ΄ Λυκείου

• Παρουσίαση αεροπορικών εκθεμάτων στον χώρο του ΜΕΤΡΟ Συντάγματος (6 έως και 12 Νοεμβρίου)

• Συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης και φαρμάκων με σκοπό τη διάθεσή τους σε ιδρύματα και ευπαθείς ομάδες

• Επισκέψεις ιατρικών κλιμακίων, διαφόρων ειδικοτήτων του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας, για παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε ιδρύματα

• Εξωραϊσμός σε φιλανθρωπικά ιδρύματα

                Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

• 20:00: Μουσική εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, με τη συμμετοχή του Βασίλη Σκουλά, του Γεράσιμου Ανδρεάτου και της Μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας, στην οποία θα βραβευτούν Βετεράνοι που συμμετείχαν στον πόλεμο της Κορέας και στην επιχείρηση «ΝΙΚΗ» στην Κύπρο

Αριθμός προσκλήσεων διατίθεται δωρεάν από το γραφείο ενημέρωσης κοινού (Λεωφόρος Μεσογείων 227-231, TK 15561, Χολαργός, τηλέφωνo: 210 6598664), έως τις 26 Οκτωβρίου.

                Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

• Πτήσεις Απόστρατων Αξιωματικών με αεροσκάφη F-4, F-16 και M-2000

Πρόγραμμα Αεροπορικών Επιδείξεων

                Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

• 13:00, 114 Πτέρυγα Μάχης/Αεροπορική Βάση Τανάγρας: Αεροπορική επίδειξη των Ομάδων Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς» και T-6A «Δαίδαλος»

                Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

• 08:00: Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχο (Ι) Χρήστο Βαΐτση

• 10:15: Επιμνημόσυνη Δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων Αεροπόρων στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι

• 11:30: Επίσημος Εορτασμός - Δοξολογία στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι

                Οι Αεροπορικές Βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι επισκέψιμες για το κοινό τις εξής ημέρες και ώρες:

• Την Πέμπτη 5, την Παρασκευή 6 και το Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015, από 09:00 έως 17:00

• Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015, από 13:00 έως 17:00

www.eleftheria.gr/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1/item/91965-%CE%B7-%CF%80-%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB.html#sthash.oLzZB5Ar.dpuf