Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Πανσέληνος

Σελήνη 98% Φωτεινότητα  διευκρίνιση

31 7 2015 8 43μμ 

Πανσέληνος ονομάζεται η σεληνιακή φάση κατά την οποία ο δορυφόρος της Γης η Σελήνη φαίνεται «πασιφαής», δηλαδή όλο το ημισφαίριό της, το στραμμένο προς τη Γη φαίνεται ως ένας πλήρης φωτεινός κυκλικός δίσκος. Στη φάση της Πανσελήνου η Σελήνη διέρχεται κατά το μεσονύκτιο από τον μεσημβρινό του τόπου που παρατηρείται, δηλαδή 12 ώρες ακριβώς μετά τη διάβαση του Ήλιου από τον ίδιο μεσημβρινό. Συνεπως την ώρα που ανατέλλει η Πανσέληνος δύει ο Ήλιος. Αυτό αποδεικνύει πως η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης από ό,τι ο Ήλιος, και όταν τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή, ή μάλλον όσο πλησιέστερα στη γραμμή αυτή είναι δυνατό. Στην αστρονομική «γλώσσα» λέμε ότι ο Ήλιος και η Σελήνη βρίσκονται σε συζυγία και πιο συγκεκριμένα σε αντίθεση. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, όπως φαίνεται από τους παρατηρητές πάνω στη Γη, το ημισφαίριο του φεγγαριού που βλέπει τη Γη φωτίζεται πλήρως από τον Ήλιο και εμφανίζεται στρογγυλό. Κατά τη φάση της πανσελήνου, η αόρατη πλευρά της Σελήνης, που δεν είναι ποτέ ορατή από τη Γη, είναι τελείως σκοτεινή (έχει νύχτα). Η πανσέληνος αποκαλείται στην κοινή γλώσσα ή στη λογοτεχνία και ολόγιομο φεγγάρι. Επειδή ένας συνοδικός μήνας διαρκεί περίπου 29,53 γήινες ημέρες, η πανσέληνος «πέφτει» είτε τη 14η είτε τη 15η μέρα του σεληνιακού μήνα σε εκείνα τα ημερολόγια που αρχίζουν τον καινούργιο μήνα με τη φάση της Νέας Σελήνης. Η βίαιη και οξεία διαταραχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς (περιπτώσεις σχιζοφρένειας) φαίνεται να εμφανίζει έξαρση κατά τη διάρκεια της πανσελήνου, χωρίς να τεκμηριώνεται αιτιώδης σχέση στα δύο φαινόμενα……




Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

ΙΒΙΣΚΟΣ



Αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό ο ιβίσκος είναι γένος που ανήκει στην τάξη Μαλαχώδη και στην οικογένεια Μαλαχοειδή με 200 είδη δέντρων, ποωδών φυτών και θάμνων.[1] Η καταγωγή του είναι από την Ανατολική Ασία. Τα φύλλα του έχουν νευρώσεις, εναλλάσσονται και έχουν μίσχους. Τα άνθητου έχουν 5 μεγάλα πέταλα είναι σε σχήμα κώνου και έχουν χρωματισμούς κόκκινους, λευκούς, ροζ και κίτρινους. Τα περισσότερα είδη είναι θάμνοι και καλλωπιστικά φυτά. Ένα είδος ιβίσκου είναι και η μπάμια.

Είδος
Το πιο κοινό είδος είναι ο Ιβίσκος ο συριακός (Hibiscus syriacus), (αλλιώς αλθαία), φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντρο καλλωπιστικό με πολύ ωραία μεγάλα άνθη, λευκού, μωβ, ή ροζ χρώματος. Ανθίζει το καλοκαίρι. Τα φύλλα του είναι μεγάλα, τριγωνικά και οδοντωτά. Συνήθως φυτεύεται κατά μήκος των δρόμων. Ευαίσθητος στο ψύχος αγαπά τα ηλιόλουστα μέρη, ενώ είναι ανθεκτικός στην ξηρασία. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα, παραφυάδες και καταβολάδες.Ο Ιβίσκος ο καννάβινος (Hibiscus cannabinus) είναι ποώδες μονοετές φυτό φτάνει σε ύψος τα 3,5 μέτρα τα φύλλα του συγκεντρώνονται στις κορυφές των βλαστών. Τα άνθη του είναι κίτρινα και στο κέντρο τους μοβ, βγαίνουν δε από τις μασχάλες των φύλων. Το φυτό είναι ιδιαίτερης οικονομικής σημασίας και καλλιεργείται σε περιοχές της Αφρικής για τις κλωστικές ίνες που βγαίνουν από το φλοιό του , γνωστές με την ονομασία κέναφ ή κάνναβιτης Βομβάης. Οι καλλίτερης ποιότητας ίνες λαμβάνονται την περίοδο της ανθοφορίας του φυτού. Έχουν μήκος ένα μέτρο χρώμα κιτρινωπό και εξαιρετική ανθεκτικότητα. Με αυτές κατασκευάζονται ανθεκτικά σακιά, σχοινιά και χαλιά. Από τα σπόρια του παρασκευάζονται ζωοτροφές…..

.