Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Λίγες Φωτογραφίες (που μας παραχώρησαν) η Σοφία και η Ελευθέρια 
από Επίσκεψη τους (σχολική εκδρομή) στην Ακρόπολη 28/4/2014
ευχαριστούμε!!


Ακρόπολη
Η λέξη Ακρόπολη προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων άκρος και πόλις και κυριολεκτικά σημαίνει πόλη στην άκρη (ή σε ακρότατο). Για αμυντικούς σκοπούς, οι οικιστές επέλεγαν ένα υπερυψωμένο σημείο, συχνά ένα λόφο με απότομες πλευρές. Σε πολλά μέρη στον κόσμο, αυτοί οι πρώιμοι οχυροί οικισμοί γίνονταν ο πυρήνας μεγάλων πόλεων, που επεκτείνονταν στο επίπεδο έδαφος γύρω από την Ακρόπολη. Τέτοια παραδείγματα είναι οι πόλεις της Αθήνας και της Ρώμης. Η Ακρόπολη, παρ' όλο που συνδέεται κυρίως με ελληνικές πόλεις, όπως η Αθήνα, το Άργος, η Αρχαία Θήβα και η Αρχαία Κόρινθος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί γενικά για όλους τους οχυρούς οικισμούς πάνω σε λόφους, μεταξύ αυτών στη Ρώμη, στην Ιερουσαλήμ, στην κελτική Μπρατισλάβα και σε πολλές πόλεις της Μικράς Ασίας. ….








Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο


Σούνιο  Κάβο κολώνες ή Καβοκολώνες) ονομάζεται το ακρωτήριο που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο στην εσχατιά του νομού Αττικής. Τα παράλια του είναι βραχώδη και απότομα. Υψώνεται σχεδόν κάθετα από την θάλασσα σε μεγάλο ύψος σχηματίζοντας στους πρόποδες αυτού προς δυσμάς μικρό όρμο που με ισθμό χωρίζεται από έτερο ανατολικό ορμίσκο. Το Σούνιο είναι γνωστό λόγω της σημαντικής γεωγραφικής θέσης του αλλά και εξαιτίας των ερειπίων του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα που βρίσκονται σε αυτό. Στα νεότερα χρόνια, η ευρύτερη περιοχή λόγω της περιβαλλοντικής αξίας της, ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός…….


χάρτης



Το Τραίνο (Μετρό) …όταν Έρχεται στο Σταθμό!!

The Train (Metro) ... When it comes to the station!
Στο  Περιστέρι  η  Πλατεία  Δημοκρατίας
Αριστερά το Δημαρχείο, στο Κέντρο η Εκκλησία της Ευαγγελίστριας, σε Ασπρόμαυρη εκδοχή και «Βαριά» Συννεφιά.

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Ψαθόπυργος Αχαΐας 2009

      συρραφή


Ο Ψαθόπυργος είναι ένα χωριό του νομού Αχαΐας που ανήκει στον πρώην Δήμο Ρίου. Απέχει περίπου 18 χλμ από την Πάτρα και είναι 40 λεπτά από τα Καλάβρυτα. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος στο οποίο ανήκει και η Κάτω Ροδινή. Με βάση την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του Ψαθόπυργου ήταν 663 κάτοικοι ενώ του δημοτικού διαμερίσματος 796.
 Ιστορία
Η περιοχή κατοικείτο από την αρχαιότητα, στο σημείο που βρίσκεται το χωριό σχηματίζεται μικρός κόλπος όπου εκεί κατέφευγαν τα καΐκια σε θαλασσοταραχές. Στον Μεσαίωνα λεγόταν Πύργος από τα ερείπια αρχαίου οικοδομήματος-πύργου που διασώζονταν εκεί. Λόγω της θέσης του και του φυσικού λιμένα, είχε σημαντικό ρόλο σε πολλούς πολέμους, Μάλιστα αναφέρεται ότι από εκεί πέρασε με τον στρατό του στην απέναντι ακτή ο Βιλλεαρδουίνος για να βοηθήσει τον Δεσπότη της Ηπείρου και πεθερό του[2]. Το 1821 αποβιβάστηκε ο Οθωμανικός στρατός πηγαίνοντας στο Αίγιο που μόλις είχε κηρυχθεί η επανάσταση και το 1829 αποβιβάστηκε ο Καποδίστριας. Στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε ως λιμάνι διακίνησης στρατού και εφοδίων στο Αλβανικό μέτωπο. Το 1941 το χωριό αλλά και όλη η παραλία από το Ρίο έως τα Αραχωβίτικα βομβαρδίστηκε από την Γερμανική αεροπορία οκτώ φορές…….


χάρτης

Ψαθόπυργος, Πελοπόννησος Δυτική Ελλάδα και Ιόνιο

Και ένα Αυτοκίνητο που πολλοί …Αγάπησαν!!



Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Στη Φωτογραφία βλέπουμε το Πόρτο Ράφτη
στα δεξιά μας φαίνεται και το εκκλησάκι της Αγ. Μαρίνας



 συρραφή

Πόρτο Ράφτη
Επτά χιλιόμετρα ανατολικά του Μαρκοπούλου βρίσκεται η περιοχή του Πόρτο Ράφτη ή Λιμήν Μεσογαίας. Πρόκειται για έναν κόλπο με 3 νησάκια (Ράφτη, Ραφτοπούλα, Πράσο) και ακτές από την Ερωτοσπηλιά έως το Αυλάκι. Ορίζεται ανατολικά από τον Ευβοϊκό, δυτικά από το βουνό Μπαθίστα, βόρεια από το βουνό Περατή και νότια από τα βουνά Χαρβάτι και Μαυρηνόρα…….


χάρτης


Η Εκκλησία της Παναγίας «Καπνικαρέας»



Καπνικαρέα

Καπνικαρέα ή Εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας ονομάζεται μία μικρή, βυζαντινή εκκλησία που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και η οποία βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ερμού, τον εμπορικότερο δρόμο του ιστορικού κέντρου της πόλης. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου και ανήκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έτσι λοιπόν ονομάζεται «Ιερός Πανεπιστημιακός Ναός».

Αρχιτεκτονική

Κάτοψη του ναού της Καπνικαρέας

Ο αρχιτεκτονικός της ρυθμός είναι σύνθετος τετρακιόνιος σταυροειδής εγγεγραμμένος. Αναφέρεται[1][2] ότι έχει κτιστεί στη θέση παλαιότερης εκκλησίας την οποία είχε αναγείρει η Ευδοκία, Αθηναία σύζυγος του αυτοκράτορα Θεοδόσιου του Μικρού. Η αρχική εκκλησία είχε χτιστεί με τη σειρά της (όπως συνηθιζόταν) πάνω στα θεμέλια αρχαίου ελληνικού ναού, αφιερωμένου σε γυναικεία θεότητα, πιθανότατα την Αθηνά ή την Δήμητρα. Στο ναό βρίσκονται ενσωματωμένα οικοδομικά στοιχεία όπως κίονες με ρωμαϊκά κιονόκρανα και εντοιχισμένα γλυπτά και επιγραφές. Στη βόρεια πλευρά του ναού έχει προστεθεί παρεκλήσσι με τρούλο στη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας.

                                             
Ο ναός της Καπνικαρέας σε επιστολικό δελτάριο των αρχών του 20ού αι 

Το Όνομα της Εκκλησίας και Ιστορικά Στοιχεία

Το όνομα της εκκλησίας θεωρείται ότι προέρχεται από αυτόν που την έκτισε, ο οποίος εισέπραττε ένα φόρο οικοδομών στα χρόνια του Βυζαντίου, τον καπνικό φόρο. Πιο παλιά είχε το όνομα Καμουχαρέα, από το όνομα των χρυσοΰφαντων υφασμάτων (καμουχάς) τα οποία πιθανότατα έφτιαχναν σε εργαστήρια στην περιοχή. Κατά την Τουρκοκρατία ονομαζόταν εκκλησία της Βασιλοπούλας και του Πρέντζα. Το 1834 υπήρξε σχέδιο κατεδάφισης του ναού το οποίο δεν εκτελέσθηκε με παρέμβαση του Λουδοβίκου της Βαυαρίας, του πατέρα του Όθωνα[3].







Βλέποντας ο Επισκέπτης Όλοι την Παραλία στο Πόρτο Ράφτη!!

στο Κέντρο το Νησάκι ο Ράφτης Αριστερά το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας


ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ

το άγαλμα του ...Ράφτη που έδωσε το σύγχρονο όνομα

ΙΣΤΟΡΙΑ 1η
Ένα μυστήριο άγαλμα
Στέκεται εδώ και αιώνες στην κορυφή του μικρού νησιού και από τη θέση αυτή αγναντεύει το πέλαγος. Τα καράβια που πλέουν στα ανοιχτά, τα ιστοφόρα που περνούν από κοντά του με όρτσα τα πανιά,  τα ταχύπλοα που σαν βολίδα  σχίζουν τα νερά,  οι  τράτες που επιστρέφουν το σούρουπο από το ψάρεμα,  οι γλάροι και η  θαλασσινή αύρα είναι η συντροφιά του.  Το νησί είναι έρημο, σπάνια έρχονται επισκέπτες.  Οι πιο πολλοί τα καλοκαίρια.  Έρχονται με τα φουσκωτά και αράζουν για μπάνιο ή για ψάρεμα. Λίγοι κάνουν τον κόπο να ανεβούν ως την κορφή, να δουν το άγαλμα… Δεν είναι και εύκολο… Όλοι το ξέρουν όμως, είναι το «Άγαλμα του Ράφτη» που έδωσε το όνομά του στο νησάκι  και σε ολόκληρη την περιοχή.  Πόρτο Ράφτη, το λιμάνι του Ράφτη. Αλλά είναι πράγματι  ράφτης;  Όχι! Και τι είναι; Αν το άγαλμα είχε μιλιά θα μας έλυνε την απορία. Τι παριστάνει; Είναι άντρας ή γυναίκα; Ποιος και πότε το έβαλε εκεί; Ο παππούς μου όταν τον ρωτούσα μου έλεγε ότι παριστάνει έναν άντρα να έχει απλωμένο ένα ύφασμα πάνω στα γόνατά του. «Κάποτε είχε και ένα χρυσό ψαλίδι στο χέρι», συμπλήρωνε «μα του το έκλεψαν!» Αυτό το παραμύθι  για  το ψαλίδι  του «Ράφτη» είναι πολύ παλιό. Το αναφέρουν ταξιδιώτες που επισκέπτονταν την περιοχή  ήδη από τον 16ο αιώνα.  Αλλά δεν είναι το μόνο παραμύθι  που αφηγούνταν για το άγαλμα. Ακούστε και άλλο ένα:  Ήταν κάποτε μια όμορφη κοπέλα που την αγάπησε ένας νέος, αλλά εκείνη δεν τον ήθελε!  Όσο εκείνος επέμενε τόσο εκείνη έτρεχε να φύγει μακριά του.  Στο τέλος δεν άντεξε το κυνηγητό του και παρακάλεσε τους θεούς να τη βοηθήσουν να γλιτώσει από τον επίμονο εραστή.  Οι θεοί τη λυπήθηκαν και την… μαρμάρωσαν! Μαρμάρωσαν όμως και  τον διώκτη της και τα μαρμαρωμένα σώματά τους τα έστησαν πάνω σε δυο νησιά. Από τότε οι άνθρωποι ονόμασαν τα δυο νησιά Ράφτη και Ραφτοπούλα. Αυτό το παραμύθι είναι ακόμα παλιότερο. Το αφηγείται ένας Ιταλός, ο Νικολό  Ντα  Μαρτόνι, που πέρασε γύρω στα 1395 από το λιμάνι του Πόρτο Ράφτη και μάλλον θα το άκουσε  από τους ντόπιους.  Στο παραμύθι τα αγάλματα δεν είναι ένα, όπως βλέπουμε εμείς σήμερα,  αλλά δύο! Ήταν πράγματι έτσι; Ένας Άγγλος  ο  Τζων Μόριττ, που έγραψε  τις εντυπώσεις του από το ταξίδι στην Ελλάδα, γύρω στο 1794/6 αναφέρει το άγαλμα της Ραφτοπούλας. Λέει μάλιστα ότι πρέπει να το έκλεψε  ένας Γάλλος ζωγράφος, ο Λουί Φωβέλ, που ήταν γνωστός αρχαιοκάπηλος. Που σταματούν οι θρύλοι και τα παραμύθια και πού αρχίζει η αλήθεια;  Αυτό είναι μια… άλλη ιστορία και θα σας την πω την επόμενη φορά!

Εύη Πίνη



χαρτης